[Rob]

Ik ben 78 jaar en na TURP in 2004 heb ik vanwege prostaatkanker diagnose in 2007 1e Brachy gehad in UMCU en in 2017 HDR Brachy. Eind 2018 via PET scan is geconstateerd dat ik meerdere metastasen tumoren had in lymfeklieren. In 2022 heeft een PET scan bijna geen verslechtering van mijn “interne sterrenhemel “laten zien.

Na overleg met uroloog en oncoloog heb ik begin 2019 gekozen voor waakzaam wachten voor eventuele andere behandelingen zoals chemo, hormoon e.d. Mijn Psa is sindsdien geleidelijk opgelopen van 0,3 naar 11 in 2021. Sindsdien blijft het PSA op dat nivo resp 9, 11, 8,5 en recent 10 bij de halfjaarlijkse bloedwaardes. In die bloedwaardes is nog geen aantasting van botten of organen merkbaar buiten de ref. waardes. Blijkbaar zijn mijn tumorcellen sinds 2021 in “winterslaap” wat op zich heel bemoedigend is. Men heeft mij altijd verteld dat de tumorkarakteristiek “low volume slow growth”is. Maar nu is er helemaal geen groei wat ik fijn vind natuurlijk. Maar nu zit ik met brandende vraag ; hoe komt het dat er sinds 2 jaar geen groei is?? Zijn die tumorcellen aan het afsterven en hoe komt dat? Wat kan die cellen in de toekomst weer triggeren om tot leven te komen?? En wanneer?? Is daar iets over bekend in de vakliteratuur??

Mijn lekenverstand wil het graag begrijpen wat er gebeurt. Het enige wat ik kan verzinnen dat ik de afgelopen 2 jaar 3 x met Pfizer tegen covid ben gevaccineerd + 1 griepprik + 1x pneumokokken en 2x tegen gordelroos injecties heb gehad. Zou mijn immuunsysteem daardoor (over)geactiveerd kunnen zijn.

[Moderator Stichting DUOS]

Beste Rob,

Een heel relevante vraag en niemand weet het antwoord. Sommige kankers komen jaren in een soort dormancy (winterslaap). De vraag is inderdaad of er dan een evenwicht is tussen wat de kanker wil en wat het lichaam toelaat in de zin van angiogenese (kanker heeft uiteindelijk ook bloedvaatjes nodig om te kunnen groeien ) en een immunologische rem op groei.

Doorgaans zien we geen boost van alles wat we doen. Immunotherapie heeft geen wonderen laten zien bij prostaatkanker, alhoewel de bites (Tcel engagers, activeerders) gekoppeld aan bv PSMA of KLK, zoals de huidige vroeg klinische studies die ook in enkele DUOS centra lopen, best veelbelovend zijn. Maar we weten wel dat een negatief effect op ons immuunsysteem (een trauma, een operatie, rouw) kanker kan versnellen.

Hoe dan ook, bij u so-far-so-good. Het enige waar ik wel een beetje mee zit, is dat toen de PET scan in 2018 duidelijk metastasen liet zien het PSA nog maar 0,3 was. Dan is 11 nu, best fors voor een tumor die blijkbaar niet zo veel PSA maakt.

Misschien is nu goed een keer de beeldvorming te herhalen, hetzij met een PET, dan wel een gewone CT scan plus botscan en al helemaal als er op enig moment toch wat klachten komen. PSA is beslist niet de (enige) factor waarop je veilig kunt varen.

Hopende u hierbij geinformeerd te hebben.

Met vriendelijke groet,

DUOS Forum Moderator Ilja
namens prof. dr. Ronald de Wit, ErasmusMC

[Rob]

L.S., Beste Ilja,
Bedankt voor de snelle uitvoerige reactie op mijn vraag. Gezien uw opmerkingen kleine aanvulling; Mijn recente PSA metingen waren resp:
nov. “19 4,2, mrt “20 5,3, juni”20 6,4, juli”20 6,7, sept.20 6,1, dec. 20 7,3, mrt 21 7,5, juni 21 8,3, okt 21 9,7, febr 22 8,7, juni 22 10,
nov 22 11,0, april 23 8,3, okt 23 10,0. Ik heb begrepen dat gezien het tijdsverloop tussen nov. 2019 en nov 2023 een stijging van 4,2 naar 10,0 niet
onrustbarend zou zijn ??
In juli 2020 had ik een Pet CT scan waar de radioloog de volgende conclusie bijschreef ¨ Het beeld is passend bij lokaal recidief prostaatcarcinoom in de vestikels met lymfekliermetastases bilateraal als ook para-aortaal. Geen ossale of visecrale metastases. In nov 2022 is er weer een PET CT scan geweest met als conclusie verwoord door de radioloog ” Grosso modo 2020 stabiele ziekte. Ongewijzigd lokaal recidief in de vestikels beiderzijds met uitgebreide intra-abdominale en retrocurale lymfekliermetastasering. Geen ossale of viscerale metastases.
In overleg met de oncoloog wederom besloten nog geen andere behandelingen te doen dan waakzaam afwachten.

Ik hoop dat de metastases nog lang in “winterslaap” blijven en dat de “beren voorlopg niet op mijn weg” komen. So far so good.
Hopelijk komt de medische wetenschap er ooit achter wat de triggers zijn die deze tumorcellen kunnen activeren

Hartelijke groet Rob

[Auteur]

Berichten