Twee jaar geleden luidde de diagnose “voortgeschreden, uitgezaaid prostaatcarcinoom”, gebaseerd op PSA 148, rectaal onderzoek, MRI, mpMRI en botscan.
MAAR: Ik kreeg ca 30 jaar geleden de diagnose “reactieve arthritis, oftewel Reiter syndroom” en heb in de loop der jaren alle symptomen daarvan gehad, zoals beschreven op https://rarediseases.org/rare-diseases/reactive-arthritis/
Vanwege de heftige ontstekingsreacties op allerlei zaken als rauw voedsel, insectenbeten, tandheelkundige behandelingen en de aanwezigheid van een kleine oorprothese heb ik bioptie geweigerd. Mijn uroloog begreep mijn standpunt en startte ADT met cyproteronacetaat, vanwege ernstige persoonlijkheidsverandering later vervangen door bicalutamide. Mijn PSA werd onmeetbaar laag, maar loopt nu langzaam op naar 1,6.
De medicatie heeft zijn sporen nagelaten in de vorm van krachtverlies, impotentie en gebrek aan libido. Van de aanwezigheid van tumoren merk ik absoluut niets. De botscan toont activiteit op allerlei skeletdelen zoals wervelkolom en gewrichten, maar dat zijn allemaal locaties waar ik het verleden de arthritis heeft huisgehouden.
De vraag die mij bezighoudt is of het mogelijk is dat de vele verschijnselen die bij Reiter syndroom horen de uroloog op het verkeerde been hebben gezet.