Ik heb een aantal jaren geleden 20 maanden lang een hormonale therapie met Eligard ondergaan met de gebruikelijke opvliegers als neveneffect. Zes maanden na de behandeling was het testosteron niveau weer terug naar normaal (rond 16) en de opvliegers over. Tot mijn verbazing zijn deze echter anderhalf jaar later weer terug gekomen en bleek het testosteron plotseling gedaald te zijn naar 10. Weet niet wat de oorzaak is en of de Leydig cellen van slag zijn maar na 10 maanden vraag ik me af of dit vaker voorkomt en hoelang dat kan duren? Moet ik ermee leren leven? Het goede nieuws is dat de PSA al die tijd vrijwel nul is gebleven.
Ik zit met de volgende vraag:
Ik voel me goed en had nog geen last van bot uitzaaingen met een PSA van bijna 200. Omdat elke 4 maanden de PSA bijna 2x hoger wordt, is besloten om met hormoon therapie te starten (Zoladex stift 10,8 mg 1x per 3 maanden). In de controle na 7 weken bij het zetten van de 1e stift, was de PSA gezakt op 6,2. Bijwerking is enkele keren per dag opvliegers.
De arts wil graag de hormoon therapie doorzetten en ik zelf verwacht dat voor het zetten van de 2e stift de PSA onder de 1 gezakt zal zijn en wil stoppen met de therapie. Met alle verdubbelingen kan ik weer bijna 3 jaar vooruit waarna we dit spel nog een keer kunnen herhalen.
Beste DUOS, lees met veel interesse nieuwsbrief en forum, ben erg blij met de berichtingeving hier!
Nu zelf een vraag: heb diagnose uitgezaaide prostaatkanker en veel last van opvliegers van de hormoontherapie. Heb al veel geprobeerd maar niets helpt: wat kan ik doen tegen opvliegers?
Groet Peter
Beste
Ik heb kanker , uitgezaaid en krijg sinds okt 2020 hormoontherapie . Eerste jaar was dat Firmagon , nadien overgeschakeld op Decapeptil .
Ik heb tot hiertoe eigenlijk heel weinig last gehad van nevenwerkingen . Wat opvliegers , maar niet echt storend , en soms wat spierpijn . Ik doe veel aan sport , lopen en krachttraining , en dat zal wel een positieve invloed hebben .
Van die prostaatoperatie 1.5jaar geleden , heb ik wel nog last . Pijnlijke blaas , pijnlijke ( endel ) darm , vooral als een en ander “vol” zit .
Zal ik dus moeten plaatsen onder de hoofding ” chronische post operatieve pijnen ” , maar d’r is best mee te leven
Heb in januari , na een gunstige PET-PSMA scan ( slechts 1 uitzaaiing ) 2 x een korte bestraling gehad aan de ruggenwervel , th4 , maar heb daar volledig geen last van gehad .
En ook geen Corona of griep .Of verandering in leefstijl of zoiets . En m’n laatste chemokuur dateert ook al van meer dan een jaar geleden . En m’n laatste bloedcontrole , 2 weken terug , was perfect normaal ( behalve m’n psa natuurlijk , die was 0.92 , maar als die zo nog wat blijft , ben ik best tevreden ) . Wat te weinig vitamine D en wat te hoge cholesterol , maar ja , wie niet ? Maar alle relevante bloedwaarden waren ok .
Om maar te zeggen , op die kanker na , die kabbelt rustig voort , is eigenlijk alles zoals het moet .
Maar nu , de laatste maand(en) worden die opvliegers heviger . En ook , bij het begin van zo’n opvlieger , een rare onaangename , ondefinieerbare jeuk diep in mijn lichaam , vooral mijn bovenlichaam . Nog niet zo erg dat ik nood heb aan medicatie , maar toch ….
En ook spierpijn word heviger . Vooral ’s morgens , bij het opstaan , en dan vooral in m’n benen en m’n rug . Betert dan wel na een tijdje bewegen
Maar vooral na een intensieve krachttraining is de spierpijn hevig . Veel heviger dan vroeger .
En ook , ik doe aan hardlopen , lange afstand . Geen wedstrijdlopen , gewoon rustig recreatief 3-4 u joggen , toch altijd goed voor 20 à 30 km .
En ook hier is de spierpijn en vooral vermoeidheid een stuk erger dan een paar maanden geleden . En afstanden meer dan 20 km lukt bijna niet meer .
En nu kan je misschien zeggen , da’s nog best goed voor een 68 jarige kanker patiënt , maar ik ben er toch ongerust over
Kan een en ander nog een late reactie zijn op de hormoontherapie , of moet ik de oorzaak elders zoeken ?
Willy Huyghe
Ik ben John, bijna 52 jaar oud. 21 januari 2019 kreeg ik de diagnose prostaatkanker uitgezaaid gleason score 9. Behandeling is toen volop ingezet. Chemo docxalel. Bestraling op botten. Sterke pijnstillers en hormoontherapie. Levenskwaliteit was ver te zoeken. Na een jaar ellende gestopt met alles. Toen heel erg opgeknapt. Wel pijn maar die is te dragen. Plasklachten (niet goed kunnen plassen) beginnen op te komen. PSA is 195. Aangeraden wordt het om met hormoontherapie te starten Bicalitumide. Ik twijfel enorm. Heel bang voor de bijwerkingen. De opvliegers, vocht vasthouden, borstvorming, verandering in persoonlijkheid. Wat te doen? Levensverlenging versus levenskwaliteit. Het is een gewetensvraag. Ik kan nu nog redelijk vooruit. Wandel 10km per dag. Ik wil dat niet kwijt
Hi
Ik krijg sinds 1 jaar hormoontherapie
Zoals , denk ik toch , de meeste van mijn lotgenoten , heb ik regelmatig last van opvliegers .
Nu , die duren nooit niet lang , en ’t ook niet zo dat het zweet in stralen van mijn lichaam loopt , dus eigenlijk stoort het allemaal niet zo erg .
Maar wat ik nu sinds kort heb , is korte aanvallen van toch wel hevige jeuk ( ik noem het jeuk , maar ’t is eigenlijk niet te omschrijven ), binnen in mijn lichaam , ondefinieerbaar , en die worden gewoonlijk gevolgd door een opvlieger .
Zoals gezegd ’t zijn maar korte aanvallen , heb er dus weinig last van , maar ’t is wel raar.
Nog mensen die gelijkaardige jeukverschijnselen hebben?
gr , Willy
Beste Stichting DUOS,
Ik vraag uw mening over mijn situatie:
Ik ben 53 jaar oud en ik werd in oktober 2019 gediagnosticeerd door OLVG met prostaatkanker, T3N1M1a, meervoudige metastasen zowel lokaal (iliacaal, fosa obturatoris) als infra / para aortaal limfklieren, PSA 49, Gleason 4 + 4.
Ik heb gelijk ADT gekregen (Triptoreline 22,5 mg eens per 6 maanden, palliatieve behandeling) en in januari heb ik 15x radiotherapie gedaan op de AVL.
Ik heb ook last van bloedarmoede (eerste intermitterende symptomen vóór diagnose) met HB = 7 mmol / L, Hematocriet 0,34, die de afgelopen maanden stabiel is gebleven bij deze lage waarden.
De PSA is momenteel onder controle (0,17) en de waarde van testosteron is verwaarloosbaar.
Ik heb sinds het begin van het jaar last van opvliegers (waar ik op de een of andere manier mee kan leren leven) maar vooral ernstige vermoeidheid die mij hindert bij mijn werk / dagelijkse bezigheden.
Ik heb geprobeerd de effecten van de ADT tegen te gaan door 3 keer per week te sporten (gym), stopte met alcohol (de twee glazen wijn per dag die ik had) en paste mijn dieet zo gezond mogelijk aan … .maar tot geen verbetering ….
Nu mijn vragen:
worden dit soort symptomen na verloop van tijd beter of slechter?
hoe ernstig is dit niveau van bloedarmoede?
kan het worden geholpen met EPO-injecties?
wat zijn de statistische kansen om CRPC te ontwikkelen?
Bij voorbaat dank voor uw tijd en complimenten voor een zeer informatieve website ……